Felietonypo polsku

Jak pięknie córka mówi po polsku! W ogóle nie słychać obcego akcentu. Gdzie się tak nauczyła? Pewnie chodziła do polskiej szkoły. Bardzo często słyszę takie komentarze od obcych osób. Wywołują one u mnie poczucie dumy nie tylko z moich dzieci, ale także z samej siebie. Gdyby nie ja i moja wieloletnia praca nad językiem polskim dzieci, słyszałabym zgoła inne uwagi.

Moje dzieci, a mam ich troje, nigdy nie mieszkały w Polsce dłużej niż miesiąc. Zapewne ich dorosłe życie nigdy nie będzie związane z… moją ojczyzną.

Polska jest jedną z ich ojczyzn, ale nie jedyną. Cieszę się, że lubią jeździć do Polski, że lubią polskie jedzenie, znają polskie zwyczaje, historię, literaturę. Świetnie mówią po polsku, a także czytają i piszą w tym języku.
Syn kibicuje polskim piłkarzom, słucha polskich wykonawców muzyki jazzowej, gra Chopina na fortepianie. Najstarsza córka przeczytała chyba całą polską współczesną literaturę młodzieżową i świetnie pisze po polsku. Młodsza córka w tej chwili lepiej posługuje się językiem polskim niż chińskim czy angielskim, choć w Polsce w całym swoim czternastoletnim życiu spędziła zaledwie kilka tygodni.

Cała trójka bardzo lubi polską kuchnię – pierogi, bigos, naleśniki, knedle, biały ser, ciasta. I oczywiście wszyscy tęsknią za Polską i babcią, która tam na nich czeka. 

Wiele osób pyta się mnie, jak to jest możliwe, że dzieci urodzone poza Polską i nie mające dużej styczności z językiem polskim tak dobrze znają zarówno język jak i tradycje i historię Polski.

Muszę przyznać, że rzeczywiście pracuję nad tym i że bardzo mi zależy, by cała trójka choć trochę czuła się Polakami. Język jest przecież nieodłącznym elementem tożsamości narodowej i kulturowej. Dla nas, Polek mieszkających za granicą, język polski stanowi most łączący z ojczyzną oraz z przeszłością. Dzięki znajomości języka polskiego dzieci w wielojęzycznych rodzinach mają szansę zrozumieć swoje korzenie, historię i tradycje. Kultywowanie języka polskiego w domu umożliwia im również udział w polskich świętach i obrzędach, co wzmacnia ich więzi z polską kulturą.

Nauka dwóch lub więcej języków jednocześnie sprzyja rozwojowi poznawczemu młodych ludzi.

Wiele badań* dowodzi, że dzieci dwu(wielo)języczne często mają lepsze umiejętności rozwiązywania problemów, większą elastyczność myślenia oraz zdolność do myślenia abstrakcyjnego i kreatywnego. Ponadto, znajomość dwóch lub więcej języków poszerza zasób słownictwa i umiejętności komunikacyjne. A to może przynieść duże korzyści w dalszej edukacji, a później także w karierze zawodowej.

Bardzo dobra znajomość kilku języków (angielskiego, polskiego i chińskiego) sprawia, że moja dorosła już córka otrzymuje ciekawe oferty pracy przy produkcji filmów wielojęzycznych. Na planach filmów z międzynarodową obsadą, by produkcja szła gładko, potrzeba wielu profesjonalistów znających kilka języków na bardzo wysokim poziomie. Syn z kolei wykorzystuje swoją wielojęzyczność, pracując w ośrodkach narciarskich w Japonii i ucząc klientów, w zależności od potrzeby, po chińsku, angielsku lub po polsku.

W rodzinach dwu(wielo)języcznych, gdzie rodzice mówią w różnych językach, nauka języka polskiego pomaga również budować więzi rodzinne.

Dzięki znajomości języków obu rodziców dzieci mogą lepiej komunikować się z dziadkami, kuzynami czy wujostwem. Sprawia to, że relacje w rodzinie stają się głębsze i wzmacnia poczucie przynależności do rodziny.

Dwujęzyczność sprzyja budowaniu tolerancji i zrozumienia dla innych kultur. Dzieci, które od najmłodszych lat uczą się dwóch języków, często są bardziej otwarte i tolerancyjne wobec różnorodności kulturowej. Osoby wychowane w wielojęzyczności lepiej rozumieją i szanują ludzi wywodzących się z innych kultur.

Na zakończenie

przytoczę, co na temat dwujęzyczności ma do powiedzenia w wywiadzie przeprowadzonym przez Mariannę Pogosyan dla Fundacji Understanding, prof. François Grosjean zajmujący się badaniami nad nią:
– “(…) osoby dwujęzyczne lepiej rozumieją różne kultury, mogą komunikować się z ludźmi w różnych krajach. Wiadomo także, że znajomość kilku języków pomaga w nauce kolejnych. Dwujęzyczność sprzyja otwartości umysłu, pozwala na uzyskanie kilku różnych perspektyw na życie, redukuje kulturalną ignorancję. Dwujęzyczność daje więcej możliwości podjęcia pracy a także zwiększa mobilność społeczną.”**

Nauka języka polskiego w rodzinach dwujęzycznych jest ważnym elementem budowania tożsamości, wzmacnia więzi rodzinne oraz otwiera drzwi do nowych możliwości zawodowych. Dlatego warto inwestować czas i wysiłek w naukę języka polskiego, aby dzieci w rodzinach dwujęzycznych mogły czerpać z tego liczne korzyści przez całe życie.

Dorota Chen-Wernik

* Peal, Lambert – “The relationship of bilingualism to intelligence”, 1962; Bertelle, Loretta – “Lingwistyka Stosowana, nr.4”, 2011

** https://understanding.pl/

5 6 votes
Oceń artykuł
Subskrybuj
Powiadom o
guest
1 Komentarz
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze
Ela
10 dni temu

Ciekawy felieton,z którym zgadzam się w 100%. To od nas dużo zależy czy nauczymy dzieci naszego języka. A z moich obserwacji największą korzyścią jest właśnie to, że kiedy przyjeżdżamy do Polski ,to dzieci nie mają żadnych problemów z porozumiewaniem się z rodziną, ze znajomymi. Po prostu czują się swobodnie.