Jest takie powiedzenie: „Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje”. A kto rano wstaje w dżungli, temu daje podwójnie! Przed zaspanymi jeszcze oczami rozpościera się cudowny widok soczyście zielonych drzew we mgle. Jest jeszcze inne powiedzenie: „Jeśli wszedłeś między wrony, musisz krakać jak i one”, tymczasem po pół roku w Tajlandii dalej nie mogę przełamać się do zamiany porannej granoli na ryż z mięsem albo makaron, który zawzięcie wcinają tu lokalsi.
