Jeszcze do niedawna wydawało mi się, że prowadzę zwykłe życie przeciętnego człowieka. Od pewnego czasu zaczęłam jednak zagłębiać się w przekazy medialne i w którymś momencie zaczęłam dochodzić do wniosku, że najwyraźniej jestem potworem. Mam wrażenie, że dookoła rozpętało się jakieś szaleństwo. Mam przepraszać, że jestem człowiekiem, mam swoje potrzeby i je realizuję? Przepraszać, że…
Całkiem nagle, choć obserwując wydarzenia ostatnich tygodni, było to do przewidzenia. Ta zmiana była widoczna jeszcze zanim Boris Johnson ogłosił narodową izolację. Przez dwa tygodnie ludzie wykupywali wszystkie mrożonki, produkty długoterminowe i papier toaletowy do tego stopnia, że kiedy na obiad zaserwowałam fasolkę na ostro zapiekaną z makaronem, doprawioną tekstem, że to teraz obiad wyższej…
Moje “ekologiczne poczynania” od ponad czterech lat, czyli od kiedy zostałam mamą są w największej części skoncentrowane na edukacji moich dzieci. Może jest to wynik zboczenia zawodowego, bo z wykształcenia jestem biologiem i moje studia zarówno magisterskie jak i doktoranckie były związane z ekologią. I tu pragnę się podzielić z wami pewną ciekawostką. Otóż gdy…
Po południu była marudna. Wiedziałam, że coś się kroi, bo normalnie to najpogodniejsze dziecko świata. Nie myliłam się – w nocy zaczęła wysoko gorączkować. Czopek, na drugi dzień telefon do przedszkola, że dziś nic z tego, a tuż potem – wizyta u lekarza. Nic poważnego, syropki, ziółka, zbijanie gorączki, proszę się nie martwić. Gdy po…
Wyjazd z Polski mocno ograniczył grono moich znajomych w ojczyźnie. Z drugiej strony – tak się dzieje przy każdej przeprowadzce. Kiedy kończyłam szkołę średnią miałam świetną paczkę kumpli. Wydawało się, że będziemy przyjaźnić się na zawsze. Z czasem, kiedy każdy zamieszkał w innym mieście więzi osłabły, wszystko gdzieś się rozpłynęło. Kontaktów było coraz mniej i…
Turcja, 11 lipca 2018. Scena niczym z filmu akcji. Pod jedną ze stambulskich rezydencji podjeżdza cały sztab policji wysłany przez Ali Erbaşa – szefa Dyrektoriatu ds. Religijnych (tzw. Diyanet). Po nieudolnej próbie ucieczki i krótkim oporze ochroniarzy, zostaje aresztowany znany teleewangelista nadający swój program religijny na kanale A9. W wyniku przeprowadzonej operacji na terenie całego…
Siedzę u lekarza, którego do tej pory widywałam nie częściej niż raz w roku, już po raz trzeci w ciągu paru tygodni. Wyśpiewuję całą litanię dziwnych objawów, które nie mijają jak dawniej po paru dniach, albo nawracają po paru tygodniach. Odpowiadam na szereg pytań. Wreszcie pada diagnoza: „Stres potrafi zabić człowieka, pani Joasiu. Czy miała…
Na podstawie rozmowy klubowiczek o nietypowych słowach i zwrotach, które odkryły na obczyźnie. Anna, Hiszpania Pierwszym takim słowem, które przychodzi mi na myśl, jest słowo tiquismiquis (tikismikis), które tłumaczone w kontekście jedzenia można porównać do polskiego Tadek-niejadek. Odnosić jednak może się do wielu innych dziedzin, określając osobę bardzo specyficzną, maniaka, dziwaka. Ania, Turcja Tureckie słówko…
Kiedy zapadła decyzja o wyjeździe do Afryki, ktoś mnie zapytał, czy nie boję się, że umrę na malarię. Nie bałam się, ale pewnie duża w tym zasługa mojego męża, który jest, że tak powiem, lokalsem i przechodził malarię nie raz. Uznałam więc, że się da. Niemniej jednak, statystyki są nieubłagane, w 2016 roku zmarło na…
O Norwegii napisano już wiele – o jej przyrodzie, o jej złożach ropy i gazu, a także o jej stawianym za wzór modelu społecznym. To fakt, obecnie społeczeństwo norweskie jest znane ze swojej egalitarności, braku akceptacji dla nietolerancji i wysokiego stopnia równouprawnienia (ze względu na płeć, wyznanie, kolor skóry itp.). Jednak, jak w przypadku niemal…
Utrata. Jesteś z tym zawsze sama. Palce pustki są zimne i nieprzyjemnie drażnią napięty kark. Takie wycinki rzeczywistości nie mają sensu. Ale to jest twój bezsens. Nikt go nie zrozumie, więc piastuj go tak długo, jak tego potrzebujesz. Żeby odszedł. Gabinet numer jeden, Francja Nigdy nie była typem kobiety pragnącej macierzyństwa. Dzieci ją bardziej drażniły…
Lubię sobie czasami powspominać czas sprzed emigracji – studia, potem pracę, zajęcia dodatkowe. Chociaż zdarza się, że powrót do tych wspomnień trochę boli, trochę kłuje, czasami nawet czuję, że chce mi się płakać. To nie dlatego, że tęsknię za tymi konkretnymi rzeczami, choć jasne – trochę mi tęskno. To dlatego, że się boję. Boję się,…