Zastanawiałaś się kiedyś, jak długo mogłabyś żyć bez dostępu do internetu? Jak byś zareagowała, gdyby nagle odcięto ci dostęp do mediów społecznościowych?
Na trzy tygodnie przed wyborami parlamentarnymi do przestrzeni publicznej wyciekają nagrania, będące dowodem na udział obecnego premiera w aferze korupcyjnej.
Jak to zazwyczaj bywa, ekipa rządząca ma za sobą media publiczne, więc w telewizji mówi się o tym niewiele a jeśli już to, by poddać w wątpliwość autentyczność materiałów.
Jednak w internecie aż huczy od spekulacji. Przez kilka dni jest to temat numer jeden na wszystkich możliwych platformach. Powstają memy, karykatury i nagrania na YouTube. Spanikowany gabinet premiera postanawia podjąć zdecydowane kroki, nie zdając sobie z tego sprawy, właśnie wbija gwóźdź do swojej politycznej trumny.
Czternaście dni przed dniem wyborów politycy blokują dostęp do wszelkich mediów społecznościowych. Czy jest to związane z faktem, że jedyna niezależna telewizja w kraju TelePlus publikuje tylko na YouTube? Czy jest to zamach na wolność słowa?
Pomysłodawcy tego rozwiązania twierdzą, że nie taki był ich cel. Spływa na nich ogromna fala krytyki. Chodzi o coś więcej niż przeglądanie postów na Instagramie do porannej kawy. Dla wielu Maurytyjczyków social media to narzędzie pracy, jedyna forma reklamy i komunikacji z klientami. Mówi się, że być może dojdzie do buntu, nastroje zaczynają być coraz bardziej napięte. Pojawiają się pierwsze ostrzeżenia by unikać stolicy i nie tworzyć zgromadzeń. Jednocześnie nikt nie chce wystraszyć turystów.
Po trzech dniach ciszy w eterze wszystko wraca do normy, znów można przeglądać internet. Tak samo jak wprowadzono po cichu tę blokadę, równie po cichu ją zdjęto.
Ten manewr kosztował gabinet premiera bardzo wiele. Mający spore szanse na reelekcję Pravind Jugnauth przegrał z kretesem, zyskując zaledwie 27% poparcia dla siebie i swojej partii.
Wniosek z historii płynie taki, że jako polityk możesz zrobić wszystko, ale odebrania internetu ludzie ci nie wybaczą.
