Na wieży kościoła Marii Panny w Dreźnie błyszczy samotna gwiazda. Uderzająco niewyszukana na tle bogatych, kolorowych dekoracji położonego u stóp kościoła jarmarku bożonarodzeniowego. Kiedy się dobrze przyjrzeć, widać jej nietypowy kształt, przypominający kolczastą kulę pełną światła. Takich gwiazd spotkacie w Niemczech w okresie adwentowym wiele. Skąd wzięła się ta dekoracja?
Historia gwiazdy jest tak samo ciekawa jak jej widok. Wszystko zaczęło się w miejscowości Herrnhut w Górnych Łużycach, gdzie w pierwszej połowie osiemnastego wieku osiedliła się wspólnota luterańska uciekająca przed prześladowaniami w swojej rodzimej Bohemii. W ramach wdzięczności za boską opiekę i znalezienie bezpiecznego miejsca do życia, bracia i siostry ze wspólnoty postanowili prowadzić misje religijne na dalekich kontynentach, w tym na Karaibach, na południu Afryki i w Indiach. Misjonarze wyjeżdżając zabierali ze sobą całe rodziny, ale kiedy dzieci podrastały do wieku szkolnego, wysyłano je z powrotem do kraju na naukę. W ten sposób w Herrnhut i okolicy powstały liczne szkoły z internatami dla dzieci misjonarzy.
Nietrudno się domyślić, że dzieci bardzo tęskniły za rodziną, której nie widziały latami.
Szczególnie ciężko było im w okresie adwentowym i świątecznym. Dlatego jeden z nauczycieli matematyki wymyślił dla nich zabawę z figurami geometrycznymi, która zajmowała dużo czasu, a jednocześnie uczyła cierpliwości. Chodziło o zbudowanie przestrzennej, symetrycznej gwiazdy przy wykorzystaniu rombów i piramid. Ćwiczenie to bardzo się uczniom spodobało, bo dawało dużo radości oraz poczucie wspólnoty podczas wielu godzin pracy nad kolejnymi modelami. Już wkrótce budowane z papieru gwiazdy stały się ulubionymi dekoracjami okresu adwentowego. Robiono je z czerwonego lub białego papieru – czerwień symbolizowała krew Chrystusa, a biel niewinność. W pamiętniku jednego z uczniów przeczytać można, że w internacie w 1820 roku zawieszona została gwiazda mająca 110 ramion, w której środku umieszczono lampę.
Dzisiejsze gwiazdy adwentowe mają standardowo 25 ramion, wykonane są z papieru lub cienkiego plastiku podświetlanego żaróweczkami. Znaleźć je można w wielu rozmiarach, od malutkich gwiazdek tworzących delikatne łańcuchy świetlne po ogromne dekoracje wieszane na rynkach. Pojawiło się wiele kolorów, ale nadal dominują gwiazdy czerwone, białe i ciepło-żółte. Dla wielu ulubioną wersją są gwiazdy, które przy pomocy klamer można składać i rozkładać jak przestrzenne puzzle – taka wspólna rodzinna zabawa jest symbolem rozpoczynającego się adwentu. Dlatego gwiazda z Herrnhut znaczy o wiele więcej niż jakakolwiek adwentowa dekoracja.
Złotą gwiazdę na wieży kościoła Marii Panny w Dreźnie widać z daleka. Jest piękna. Niesie ze sobą ważne przesłanie. Daje ciepło, odwagę, nadzieję, poczucie wspólnoty. Podnieście wzrok do góry. Ta gwiazda to esencja świąt.
