Ale właściwie dlaczego?
Zadaję sobie to pytanie po raz pierwszy. Wcześniej jakoś nie przyszło mi do głowy. Bo z rodziną – ktoś może właśnie udziela uprzejmej odpowiedzi, to takie oczywiste. Tak, bliscy mają ogromne znaczenie, ale rodzinę można sprowadzić z Polski tu. Gdziekolwiek to „tu” jest, każdy ma swoje „tu” i „tam”, swoje „do” i „z powrotem”. A jednak nie! Nie zapraszam nikogo, pakuję walizkę i lecę do…
Szwajcaria / Gosia Dobrydnio W Szwajcarii (niestety nie w Laponii), a dokładnie w Zurychu mieszkam od czterech lat i spędziłam…
Czas przedświąteczny to czas refleksji, jak to kiedyś było. Kiedyś, to znaczy przed wyjazdem za granicę, wtedy gdy mówiłam: Święta poza Polską to nie święta, nigdy w życiu, nie mogłabym przeżyć bez “Bóg się rodzi”, bez sałatki jarzynowej, sprzątania, gotowania, bigosu mamy, pasterki, karpia, bólu wątroby, Trylogii w telewizji…
Myślę, że emigracja nie tyle mnie zmieniła, co ukształtowała. Wyjechałam z kraju, mając 23 lata. Co ja wtedy mogłam wiedzieć o życiu? To na emigracji zaczęłam pracę w zawodzie, zaczęłam prowadzić dom i dorosłe życie…
Przyjaźń, podobnie jak miłość, nie zna podziałów rasowych czy religijnych. Często zdarza się, że ludzie, których stereotypowo postrzegamy jako zupełnie innych niż my, mają z nami więcej wspólnego niż niejeden Polak. Polki na Obczyźnie opowiadają o swoich przyjaźniach, które uczą tolerancji, wzruszają i pokazują, że podziały istnieją jedynie w naszych głowach.
Miłość jest ślepa. Nie rozróżnia religii, koloru skóry, nacji, poglądów politycznych. Bywa więc, że strzała Amora sięga dwóch różnych światów, z pozoru do siebie niepasujących. O tym, jak wygląda dom, w którym zderzają się dwie różne kultury i nawyki wyssane z mlekiem matki opowiedzą Polki, które zdecydowały się na związek z obcokrajowcem.
Dziś pod prysznicem lekko się zaniepokoiłam. Nie jestem pewna, ale chyba mam w lewej piersi jakieś zgrubienie. Podczas wizyty u lekarza rodzinnego wspominam o tym.
Wsiadam do samolotu i czuję, że razem ze mną wsiada ktoś jeszcze, na moich barkach lokuje się nieproszony strach, dłońmi obejmuje gardło… zaczynam mieć problemy z przełykaniem, oddech jest powolny i bardzo świadomy.
Gdy kilka miesięcy przed stanem wojennym przyszłam na świat, rodzice podjęli decyzję, że będą stosować nowatorskie, bezstresowe metody wychowawcze. Chcieli, żebym wyrosła na osobę samodzielną i niezależną, dlatego nigdy mnie nie ochrzcili.
Wszyscy jesteśmy spragnieni sukcesów i to najlepiej na wielu różnych polach. Taka już jest nasza ludzka natura.
Południowy Egipt Jest upalne, lipcowe popołudnie, kiedy po wielu godzinach lotu, zlani potem, docieramy na lotnisko w Hurghadzie. Mój mąż…
Kiedy po angielsku mówię dziewczynie, która stoi obok w kolejce na lotnisku, że jestem z Polski i uśmiecham się do niej przyjaźnie – to właśnie jest patriotyzm.