W drugiej części rozmów o lataniu nasze Klubowiczki wspominają, jakie niewiarygodne historie wydarzyły się im w powietrzu i po wylądowaniu. Takie historie przydarzyły się nam w powietrzu Agnieszka: Pierwszy raz leciałam Kuwait Airways. Wnętrze – lecialam klasą ekonomiczną – naprawdę świetne, dużo miejsca między siedzeniami, duże ekrany w siedzeniach. Siadam, zakładam słuchawki, relaksująca muzyka, boarding…

Klubowe Polki nie dosyć, że rozsiane są po całym świecie, to jeszcze sporo po tym świecie podróżują. A potem o tych podróżach sobie nawzajem opowiadają. Jak się okazuje, wdzięcznym tematem rozmów są nie tylko atrakcje turystyczne różnych krajów. W wielu przypadkach ciekawie robi się już na samym początku podróży, czyli na lotnisku, albo też chwilę…

Nasze kobiece przyjaźnie zmieniają się, są pełne różnych emocji. Czasami potrzebujemy przerwy albo po prostu nasza przyjaźń się kończy lub zaczyna ponownie. Nasza wspólna przeszłość jednak łączy nas już na całe życie. Jak to jest z waszymi przyjaźniami?  Zapraszamy na trzecią i ostatnią część opowieści o przyjaźniach naszych klubowiczek. Jednocześnie życzymy wszystkim, waszym i naszym…

Znasz to uczucie? Stoisz przed przejściem dla pieszych, nie jedzie żaden samochód, ale jest czerwone światło, więc czekasz, a w tym czasie inni przebiegają na drugą stronę. Albo to uczucie, kiedy jedziesz samochodem zgodnie z nakazem ograniczenia prędkości do 50 km/h, a inni co chwila cię wyprzedzają, nierzadko trąbiąc z irytacją? W obu tych przypadkach…

Gdyby dwadzieścia lat temu, kiedy jako nastolatka wyjeżdżałam do Niemiec, żeby poznać zagranicę, nowych, ciekawych ludzi i doświadczyć lepszego życia – no dobra nie odbiegajmy tak daleko w przeszłość, nawet pięć lat temu, gdyby wtedy ktoś mi powiedział, że kiedyś będę mieszkać na Wyspach Owczych, to kazałabym temu komuś puknąć się w czoło i pomyślałabym,…

„Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.” Roma Ligocka Emigrując, oddalamy się fizycznie od naszych przyjaciół, w pokonywaniu tego dystansu niewątpliwie pomaga nam Internet. O swoich sposobach na utrzymywanie przyjaźni pomimo odległości i o swoich…

O weganizmie na obczyźnie, słów kilka. Weganką stałam się na Islandii, to właśnie w tym szczególnym miejscu dotarło do mnie, jak bardzo my, ludzie ranimy Matkę Ziemię. Stwierdziłam, że chcę wesprzeć żywe istoty i nie brać udziału w ich męce oraz ograniczyć emisję dwutlenku węgla do atmosfery. Poczułam, że to jest właśnie ten moment. Przyszło…

Kilka dni temu ścięłam włosy. Nie jest to żadna sensacyjna wiadomość, tym bardziej że temat krótkich włosów oswajam już od zeszłorocznej jesieni. Na nowo odkryłam wygodę posiadania takiej fryzury, łatwość dbania o nią i jej modelowania. Wysłałam fotkę mojej „nowej głowy” do kilku osób i reakcje, a dokładnie ich skrajność, były zaskakujące. Dziewczyny w stu…

Po przejściach aktywnie szukałam męża. Kiedy otrzymałam propozycję kilkutygodniowego szkolenia w Szwajcarii, postanowiłam zawiesić poszukiwania i przez dany czas zaangażować się bardziej w pracę oraz koniecznie zwiedzić ten legendarny kraj serem, czekoladą i pieniędzmi płynący. Do Szwajcarii wyruszyłam w pośpiechu, z mglistym przekonaniem (bez określonych bliżej powodów) – że językiem urzędowym jest niemiecki, a stolicą…

Nie bójcie się, to tylko wspomnienia o ludziach, którzy naprawdę istnieli i obrazy wygenerowane przez poruszony mózg. Był rok 2008, dla mnie czas jeżdżenia tam i z powrotem między Polską a Szkocją. Mój krótki staż emigracyjny wynosił mniej niż rok i dwa pogrzeby na przestrzeni siedmiu miesięcy. Niedawno pochowałam babcię. Tak bardzo spodziewałam się od…

Dziesięć lat temu przeprowadziłam się do kraju, o którym w sumie niewiele wiedziałam. Oczywiście wiedziałam, że jest „centrum” Europy. Znałam także jego skomplikowany podział administracyjny. Tak, Belgia ma kilka rządów i bardzo rozbudowaną administrację publiczną. Wiedziałam też, że głosowanie w wyborach jest obowiązkowe, co zawsze wydawało mi się rewelacyjnym pomysłem. Z pewnością za to nie…

Co mi dał wyjazd za granicę? Biegłą znajomość języka angielskiego, inne spojrzenie na otaczający mnie świat, więcej empatii w stosunku do ludzi i poczucie bezpieczeństwa finansowego. Co mi zabrał? Czas nie do odzyskania z moimi bliskimi, życie towarzyskie i pewność siebie. Od jakiegoś czasu zadaję sobie pytanie, a co by było, gdybym jednak zdecydowała się…

Temat imion zawsze wzbudza wiele emocji. Nasza poprzednia publikacja na ten temat to potwierdziła. Dziś przedstawiamy więc kolejne historie o poszukiwaniu tego najbardziej idealnego imienia przez nasze klubowiczki. Dorota mieszka w Anglii i podobnie jak wiele z nas, Polek na obczyźnie, pragnęła wybrać imiona, które będą odpowiednie dla przynajmniej dwóch kultur i języków. Moje imię…

Coraz rzadziej wybór imienia dla dziecka jest kwestią przypadku czy rodzinnej tradycji. To raczej sprawa, która podlega długim debatom, nierzadko jest w nie zaangażowana cała rodzina. Jako moderatorka forum o imionach wiem, że spędza ona sen z powiek wielu przyszłym rodzicom w Polsce. Wyobraźcie sobie, jak potrafi się skomplikować, gdy mieszkamy za granicą. Już niezłą…

Mam na imię Kasia, mam 41 lat i od 18 lat mieszkam w USA. Już jako nastolatka patrzyłam na samoloty przelatujące raz po raz nad naszymi blokami i zawsze wyobrażałam sobie, że lecą za ocean. Zaczęło się od języka. Lubiłam język angielski i coraz częściej interesowałam się, jakby go użyć w praktyce. Na studiach dostałam…

Zamykam oczy i widzę w moim zimowym kozaku pojemnik, w którym zbierał się płyn. Nie był to jednak taki zwykły płyn. Najgorszy z możliwych, koloru czerwonego! To była krew! Doskonale ją pamiętam, gdyż od zawsze mam do niej awersję. Na samą myśl robi mi się słabo. Tymczasem w moim małym różowiutkim buciku znajdowało się to…

– Po co ci to? – usłyszałam od swojego męża, gdy w wieku trzydziestu sześciu lat zakomunikowałam, że wracam na studia. – A choćby dla własnej satysfakcji! – odkrzyknęłam. Już od dłuższego czasu biłam się z myślami, czy po ponad dwunastu latach powinnam zaczynać nowy kierunek i gdy nareszcie podjęłam decyzję, że idę za ciosem,…

Nazywam się Karolina Krajnik. Moja mama mówi do mnie Tolcia, mój mąż zwraca się do mnie per Moro, greckim urzędnikom i lekarzom wyświetlam się w systemie jako Karolina Joanna Kraznik, koledzy z pracy wołają mnie Karolin, turyści, których obsługuję, wierzą, że jestem Katerina, a listy są do mnie zaadresowane Karolina Tomasza Krajnik. Żeby było ciekawiej,…

– Bądź dzielna i waleczna. Nigdy się nie poddawaj. Walcz o swoje marzenia. Bądź szczęśliwa. I odważna. Jak lew – powiedziałeś, składając mi życzenia z okazji siedemnastych urodzin, a potem wręczyłeś mi małą maskotkę-lwa. Wtedy nie wiedziałam, że to będą ostatnie życzenia, jakie kiedykolwiek od Ciebie usłyszę i będę je sobie przypominać w wielu momentach…

Odkąd pamiętam, zazdrościłam. Najpierw dzieciom, potem nastolatkom, a teraz już dorosłym. Nie, nie chodzi ani o pieniądze, ani o jakieś wypasione gadżety, ani nawet o inteligencję czy szczęście w życiu. Zazdrościłam innym rodziców, a konkretnie – ojca, ponieważ tego, który figuruje w moim akcie urodzenia takim mianem nazwać nigdy nie mogłam. Ze słowem ojciec mam…

Zaskakujące, jak często muszę powtarzać to zdanie po polsku. Dlaczego muszę w mym ojczystym języku tłumaczyć, że moja pasierbica nie jest moim dzieckiem? Dlaczego muszę nieustannie powtarzać, że ja nie jestem jej mamą? Jak to się dzieje, że dorośli ludzie, którzy mnie znają, staraja się mi wmówić, że stałam się mamą nieurodzonego i niezaadoptowanego przeze…

Temat small talk, czy bardziej po polsku małych pogawędek, był mi obcy, zanim nie wyjechałam do obcego kraju, by tam żyć i oswajać się z inną kulturą. Jednak gdy patrzę wstecz, to w Polsce small talk jest jak najbardziej obecny! O pogodzie rozmawiałam z sąsiadami z bloku, o dzieci zagadywały liczne starsze panie, chociaż może…

Gdy byłam w szkole podstawowej, dostaliśmy zadanie domowe (nie wiem już, na jakim przedmiocie), by ładnie narysować swoje drzewo genealogiczne. Pamiętam, że pomagała mi mama. Na arkuszu formatu A3 rozrysowałam pięknie rozgałęzione drzewo z imionami i nazwiskami przodków. Większość moich koleżanek i kolegów z klasy nie potrafiła sięgnąć zbyt daleko w przeszłość. Nie wszyscy wiedzieli…

Jeśli macie konto na Instagramie, to zapewne nie ominęła was weekendowa awantura na profilu jednej z polskich celebrytek na temat brzydoty w internecie. Czytając zarówno post jak i komentarze pod nim, miałam wrażenie że i autorka wpisu i komentujący naprawdę popłynęli i to w sposób niekontrolowany. Kilkanaście tysięcy komentarzy, w tym większość pełna oburzenia i…

Tekst oparty jest wyłącznie na moich własnych doświadczeniach z Tajlandii i Wietnamu oraz opisuje sytuację osób, które poznałam. To również spojrzenie na stereotypy przez palce. Czytajcie proszę z przymrużeniem oka. Z moich obserwacji wynika, że białej kobiecie w Azji wcale nie jest łatwo znaleźć sobie męża czy też kochanka. Że niby facet zaprosi pannę na…

Znacie pewnie internetowe memy z cyklu In my country we don’t say (…). We say (…) and I think it’s beautiful? Pozwólcie mi opowiedzieć, co uważam za najpiękniejsze w tym, co mówi się w Turcji. Turcy mają grzecznościowe sformułowania na każdą okazję. Poniżej podam tylko kilka przykładów, ale wierzcie mi, że jest ich wiele i…

Sześć lat temu zarejestrowałam się jako dawczyni organów w Szkocji. Decyzja ta była zgodna z moim ówczesnym podejściem do życia. Jednak już od jakiegoś czasu nosiłam się z zamiarem wycofania mojej zgody. Moje poglądy uległy zmianie i aktualnie taki gest mi nie w głowie. Gdyby coś mi się stało, to pragnę w całości i bez…

W czasie, gdy Agnieszka Chylińska zastanawiała się, kiedy powie sobie dość, Toni Braxton krzyczała, żeby ktoś uleczył jej serce, R.E.M traciło wiarę, a Nirvana nagrywała koncert dla MTV, ja najzwyczajniej w świecie wisiałam na trzepaku. Lata 90. to okres mojego dzieciństwa, a tym samym piękny czas beztroski i swawoli. Centralne miejsce spotkań wszystkich dzieciaków z…

Rok temu na łamach Polek na Obczyźnie opublikowałam mój pełen emocji tekst o ostatnim Dniu Matki z moją umierającą na raka córeczką. Opisując to, sama byłam wzruszona, gdyż słowo pisane wyzwala we mnie te uczucia, które podświadomie chciałam zakopać. Tak, Dzień Matki od momentu śmierci mojej pięcioletniej córeczki jest dniem, w którym zadaje sobie pytania:…

Często relacja między matką a córką nie należy do łatwych. Moja również do takich nie należała. Bywała czasami dość burzliwa. Bywała też radosna. Zmieniała się jak w kalejdoskopie, z całym wachlarzem różnych emocji. Myślę, że moja mama była najlepszą mamą, jaką mogłam mieć. Przypominam sobie te wszystkie dobre momenty. Śmiech i radość odzwierciedlały się na…

W ostatnich miesiącach byłam uczestniczką wykładu o rodzicielstwie i jego współczesnych wyzwaniach. Brały w nim udział same kobiety w różnym wieku, więc oprócz dużej dawki teorii miałyśmy również okazję do dyskusji i wymiany własnych doświadczeń. Usłyszałam jeden cytat, który szczególnie zapadł mi w pamięć, mówiący o tym, że mamą stajemy się w chwili, kiedy zaczynamy…

„Mamusiu, wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Matki!” Przejęta pięcioletnia córeczka wręcza mi czerwony goździk z kokardką, a potem składa na moim licu mokry pocałunek. Razem z tatą śpiewa dla mnie „Sto lat” i prawie całe rano pamięta, że to moje święto. Jestem wzruszona – tak wzruszona, że aż ronię kilka łez. Dzięki temu mogę ukryć…

Maj jest miesiącem szczególnym. W powietrzu unosi się intensywny zapach kwitnącego bzu, barwy kolorowych kwiatów cieszą nasze oczy, a ciepły wiatr miło otula, to jak hołd dla Matki Natury. Ale nie tylko dla niej, bo maj to miesiąc, w którym w większości państw na świecie obchodzi się Dzień Matki.  Historia tego wyjątkowego święta sięga czasów…

Gdy słyszysz nazwę Okinawa, co przychodzi ci na myśl? Być może trenowałaś karate, a może interesujesz się zdrowym żywieniem i słyszałaś o Okinawa Diet? Prawdopodobnie obiło ci się też o uszy, że na Okinawie żyje się najdłużej na świecie – rzeczywiście, średnia długość życia to prawie 84 lata, a na 100 000 tysięcy mieszkańców przypada…

Już dzisiaj myślę o jutrze. Bo jutro też będzie moim dzisiaj, ale jutro. Teraźniejszość miesza się z przyszłością… Niby takie oczywiste, a jednak nie. Niby takie proste, a tyle mam trudności z ogarnięciem tego, czym jest moje tu i teraz, a co  będzie dnia następnego, nie mówiąc już o tym, co wydarzy się za tydzień…

Jestem wieczną optymistką. Świat jest dla mnie jednym wielkim „TAK!”. Chętnie próbuję nowych rzeczy, poznaję nowych ludzi, rozmawiam z przypadkowo poznanymi osobami. Oczywiście są i sprawy zdecydowanie niepozytywne. Nie lubię zimna i groszku z puszki. Denerwują mnie koty kurzu pod szafą i niedokładnie umyte naczynia. Staram się unikać kłopotów i ludzi o zbyt odmiennych poglądach.…

Powsinoga – tak mówiła na mnie babcia, kiedy będąc dziecięciem, odwiedzałam ją w maleńkiej wiosce na Mazowszu. Już wtedy miałam zadatki na łazika, jeżdżąc z dziadkiem po polach i ganiając kuzynów, którzy nie chcieli bawić się z dziewczynką. Moje „powsinostwo” zaprowadziło mnie w wiele miejsc, gdzie najpierw się uczyłam, a później pracowałam. Mama przestała już…

Kiedy kilka lat temu pracowałam w jednej z trójmiejskich szkół językowych, w przerwie między zajęciami uczniowie pokazali mi krótki filmik zamieszczony w internecie. Prezentował on sondę uliczną, w której prowadzący prosił przechodniów z jakiegoś amerykańskiego miasta o wskazanie na mapie świata Polski. Reakcje uczestników eksperymentu były skrajnie różne i większość postawionych przed kamerą osób nie…

Weź wyluzuj,… ale jak? Skandynawskie hygge, greckie siga siga czy polskie “wyluzuje i odpocznę” – prawie w każdym narodzie mamy odpowiednik odreagowania codzienności. Podczas gdy jedni bardziej to celebrują, inni stawiają sobie nowe cele, są pracowici i nie jest im znane całkowite odprężenie. Wielu, szczególnie w dzisiejszych czasach, szuka balansu pomiędzy relaksem, stresem a obowiązkami.…

Gdy pisałam ten tekst na początku zeszłego roku, pod koniec zimy, żeby zachęcić was do odwiedzenia Niderlandów na wiosnę, nikt jeszcze nie słyszał o światowej pandemii Covid-19. Z niecierpliwością oczekiwałam na otwarcie Keukenhof i innych wiosennych atrakcji, jednak nowa rzeczywistość, w której przyszło nam żyć przez ostatni rok, pokazała, jak bezsilni jesteśmy wobec wirusa, który…

Sylwester 2019 Jestem na lotnisku w Casablance po ponad dziesięciu godzinach lotu. Czekam na mój lot do domu, przez wpół żywe słuchawki słucham “Love Generation” i przebieram nogami, bo już bardzo marzy mi się prysznic. Lot opóźniony, wkurzam się, bo wygląda na to, że nie zdążę na sylwestrową kolację z przyjaciółmi i  że powitam nowy…

Kiedy byłam małą dziewczynką, myślałam, że moja Mama jest czarodziejką. Przychodziły do nas listy m.in. z Ukrainy, Rosji i Kazachstanu, zapisane często dziwnymi znakami, które ona jednak umiała nie tylko odczytać, ale i odpisać adresatom dokładnie takimi samymi ciągami, niezrozumiałych dla mnie liter. Już w dzieciństwie zapragnęłam również posiadać te tajne moce, które pozwalały mojej…

Czy ja naprawdę jestem w ciąży? Wiele razy słyszałam, że pandemia to w sumie świetny moment na zajście w ciążę. Choć staraliśmy się od jakiegoś czasu, to rzeczywiście dobra wiadomość przyszła w środku pandemii.  Nie ukrywam, że ten okres niesie za sobą wiele pozytywów. Nie muszę się martwić, czy mogę podróżować, jeść egzotyczne owoce czy…

Pierwszy dzień Samolot podchodzi do lądowania. Ostatnie okrążenie, potem zejście w dół. Jest maj, w RPA skończyło się lato, poranek jest rześki i lekko mglisty. Urzędnik imigracyjny zerka na moje dokumenty i wbija wizę turystyczną na miesiąc. – Upewnij się, że pracodawca złoży aplikację o wizę do pracy w terminie – mówi, oddając mi zaproszenie. …

Od ponad roku cały świat walczy z pandemią koronawirusa. W marcu zeszłego roku wykryto w Polsce pierwszy przypadek zakażenia. Wtedy po raz pierwszy wprowadzono różne obostrzenia w praktycznie wszystkich krajach świata: zamknięto szkoły, przedszkola, restauracje, większość sklepów oraz inne obiekty usługowe.  Początkowo znaczna większość ludzi na całym świecie solidaryzowała się w walce z pandemią. Nakładki…

5:50 rano, dzwoni budzik, pora wstawać do pracy. Półprzytomna wlokę się do kuchni. Trzeba nakarmić kota. Otwieram szafkę, szukam saszetki z karmą…. zaraz, moment. Nakarmić kota? Jakiego kota, przecież ja nie mam kota! To znaczy mam, ale nie w tym mieszkaniu!  Od prawie dziesięciu lat żyję równolegle w dwóch krajach i sytuacje takie, jak opisana…

W tym roku zupełnie wyjątkowo w Wielkanoc mieliśmy wolne – i to w oba dni! Normalnie zazwyczaj musimy pracować – weekendy to właśnie czas, gdy nauczyciele-korepetytorzy zakasują rękawy i zarabiają na ryż nasz powszedni. W tym roku jednak polska Wielkanoc nałożyła się na chińskie Święto Czyste i Jasne (Qingmingjie), odpowiednik naszego Święta Zmarłych. A że…

Pierwsze spędzone w Oslo święta Wielkiej Nocy były dla mnie dosyć zaskakujące. Nikt z moich norweskich znajomych nie opowiadał jakie potrawy zagoszczą na stole. Słyszałam natomiast o planowanych dużo wcześniej wyjazdach do hytty. Jeszcze wtedy nie wiedziałam, czym są te tajemnicze hytty i dopiero po jakimś czasie okazało się, że to nic innego jak górskie…

Artyści uliczni to wspaniali komentatorzy bieżących wydarzeń społecznych, politycznych jak i kulturowych. Posiadają wyjątkowy zmysł obserwacji, czego owocem są murale zdobiące ściany budynków, pociągów, filarów… Wystarczy niewielki kawałek wolnej przestrzeni, aby powstało wyjątkowe dzieło. Niekiedy niesie ono ze sobą głębszy przekaz i porusza istotne kwestie społeczne. Innym zaś razem jest okazją do pokazania kunsztu twórcy.…

Koty to nie wszystko, ale bez…  Najpierw była Izzy – wielki czarny pies, ale żeby nastała równowaga psio-kocia, wkrótce dołączyła do nas Louise – długowłosa, biało-czarna kulka. Louise wybraliśmy z koszyka kichających, zasmarkanych kociąt w maleńkim schronisku w Rhode Island, gdzie wtedy mieszkaliśmy. Była najmniejsza, najbardziej chora i najsmutniejsza ze wszystkich. Ze względu na bezpieczeństwo,…

Nigdy nie chciałam mieć dzieci. Pomimo pedagogicznego wykształcenia i sympatii do dzieci, nie wyobrażałam sobie posiadania własnych. Rok 2019 był czasem wielu zmian w moim życiu. W kwietniu zmarł mój ojciec, kilka dni później dostałam nową pracę, w której musiałam się wykazać, a na brak zajęcia nie mogłam narzekać. W czerwcu złamałam dwa palce u…

Nazywam się Ola i jeszcze miesiąc temu mieszkałam w słonecznym Rangunie, kulturowej i biznesowej stolicy Mjanmy, państwa azjatyckiego położonego pomiędzy Tajlandią a Bangladeszem. Przyjechałam tam cztery lata temu i mimo wszystko nazwałam to miejsce domem. Od ośmiu miesięcy spodziewam się dziecka, od dwóch tygodni jestem mężatką, kilkanaście dni temu, po dziesięciu latach, znowu przeprowadziłam się…

Kryzys kobiecości: zbyt wiele ciała do kochania. Kobiecość niejedno ma imię, a kryzysy z nią związane niejeden powód. Nierówną walkę z kilogramami miałam zapisaną w genach, gwiazdach i karcie zdrowia. Byłam otyła, odkąd pamiętałam, a pamiętałam, odkąd zaczęło to mieć znaczenie. Dzieci nie były okrutne od samego początku. Czy można je winić za to, że…

Niesamowite kobiety naszych obczyzn Dzień Kobiet tylko od święta, raz do roku? Niekoniecznie. Każdy dzień jest niepowtarzalną okazją, aby docenić siebie i celebrować inne kobiety, nasze siostry. Zastanowić się nad tym, ile możemy, ile jest w nas mocy, jakie jesteśmy niezwykłe – oraz połączyć siły, aby powstało coś nowego! Wspólnymi siłami z kilkoma superbabkami: Kingą…

Gdybym mogła być mężczyzną jeden dzień, byłabym facetem z wąsem. Tak – zdecydowanie zarost w stylu Freddiego Mercury’ego to jest to, byle tylko nie trafić na dzień przeziębienia i nie zasmarkać włosów pod nosem – przecież mężczyzna nie choruje, on walczy o życie.  Gdybym mogła być mężczyzną jeden dzień, piłabym dużo piwa i innych napojów…

Głośno o okresie! Z czym wam się kojarzy kobiecość? W okolicach marca, miesiąca kobiet, można spotkać się z tym pytaniem dosyć często. Odpowiedzi są różne, jedne bardziej “standardowe”, inne “rewolucyjne”. Niestety, niezmiernie rzadko wśród odpowiedzi można znaleźć miesiączkę. Menstruację. Okres. Krwawienie. Tak jakby nawet świadome siebie, odważne kobiety wciąż wolały nie wspominać tych słów. Bo…

Wstałam dziś rano, umyłam się i ułożyłam włosy. Ubrałam się i przygotowałam dzieci do szkoły. Potem nałożyłam maskę – moje normalne, raczej wesołe oblicze i wyszłam, by odprowadzić dzieci do szkoły. Na tradycyjne pytania mijających mnie znajomych “jak tam?”, z uśmiechem odpowiedziałam, że oczywiście wszystko super, bo nawet jeśli tak nie jest, to kto by…

Sobota wielkanocna, godzina 23. Wysiadłam z taksówki, poprawiłam plecak i pociągnęłam za sobą dwie duże walizki. Przedstawicielka firmy, od której wynajęłam tymczasowe mieszkanie, już czekała na mnie w środku – dała klucze, przekazała podstawowe informacje i pobrała opłatę pięćdziesiąt euro za to, że pofatygowała się na mnie czekać o tak nieludzkiej porze. Z namiarów kontaktowych…

Platzspitz. Po angielsku zwany Needle Park, czyli Park Igieł. Drzew iglastych, chciałoby się dodać, ale to nieprawda. Miejsce, w którym kiedyś mieściła się pierwsza zuryska fabryka akcesoriów szwalniczych – nie, to też nieprawda. Obszar, na którym trzydzieści lat temu znajdowało się największe skupisko narkomanów w Europie – i to jest prawda. O  tym niezwykłym miejscu…

Zapraszamy na drugą część kocich historii spisanych przez nasze klubowiczki. Według popularnego powiedzenia dom bez kota, to głupota. Zgadzacie się? Kiara i Gabryś Obecnie mam dwa kociambry – Kiarę i Gabrysia.  Kiara urodziła się 6 listopada 2015 roku na południu Islandii w Hveragerði – mówi Ewelina. Po księżną jechaliśmy nie dość, że malutkim autem to…

Mówi się, że kot to widzialna dusza domu. Każdy właściciel kota potwierdzi, że życie z miauczącym towarzyszem nigdy nie jest nudne, a nawet najkrótsza z nim znajomość pozostawia trwały ślad nie tylko na podrapanych meblach, ale przede wszystkim w ludzkim sercu. Z okazji Międzynarodowego Dnia Kota zapraszamy do przeczytania kocich historii naszych klubowiczek. Pan kotek…

Jak to robią Farerzy? Pod względem miłosnych uniesień mieszkańcom Wysp Owczych daleko do egzaltowanych południowców. Na ten stan rzeczy wpływa wiele czynników społecznych i kulturowych, o których łatwo zapomnieć, patrząc na archipelag z perspektywy kontynentalnej. Dlatego zabieram was w świat farerskich związków i romansów.  Randka w… jasno Zacznijmy zatem od początku, czyli od wynajdywania miłosnych…

Na końcu każdej bajki, przed “i żyli długo i szczęśliwie”, księżniczka i książę biorą ślub. Co potem nie wiadomo, ale z pewnością wiadomo, co nastąpiło wcześniej. Zazwyczaj książę padał na kolana przed rodzicami księżniczki, prosząc o jej rękę. Nasze klubowe księżniczki opisały, na jakie pomysły wpadli ich książęta, prosząc o ich ręce, tym samym udowadniając,…

Takie przewrotne pytanie zadawano mi siedem lat temu, kiedy z ekscytacją ogłaszałam wszystkim dookoła mnie, że za cztery miesiące wyjeżdżam na Erasmusa do Francji. Mówiłam dobrze po angielsku, z niemieckiego zdawałam rozszerzoną maturę, jednak z francuskim nie miałam absolutnie nic do czynienia. Moje słownictwo ograniczało się do klasycznego bonjour, merci, sacre bleu! Moi znajomi, z…

Im więcej ciebie, tym mniej… rzeczy Nowy rok, nowa ja – brzmi popularne motywacyjne hasło. Pod koniec każdego roku wiele osób przygotowuje podsumowania, tworzy listy celów na najbliższe 365 dni, a także snuje refleksje nad upływem czasu i przemijaniem. Zazwyczaj unikam noworocznych postanowień, jednak w 2021 stawiam sobie jeden wyraźny cel, a moim słowem kluczem…

– Skąd jesteś? – mało nie krztuszę się czerwonym winem, kiedy słyszę to pytanie. Odstawiam kieliszek i niezbyt elegancko wzruszam ramionami. – To skomplikowane – odpowiadam, siląc się na wyszczerzenie zębów. Nie mam ochoty czwarty raz tego wieczora rozpoczynać tej samej historii. Przyszłam tutaj, żeby miło spędzić czas, poznać interesujących ludzi, nawiązać biznesowe kontakty, a…

W drodze do Włoch. Przystanek na Negewie Wiedziałam, że trzeba będzie podjąć jakąś decyzję. Pięć lat fruwania w tę i z powrotem, to jednak szmat czasu. Wiedziałam, że on nie zamieszka w Polsce. Praca, ojciec, niechęć do opanowania języka polskiego zwana czasem brakiem zdolności językowych. Ale czy ja chciałam mieszkać we Włoszech? Wzięłam urlop zdrowotny…

Dwanaście godzin jazdy busem, a w tym przeprawa promowa i przejazd przez trzy mosty. Tym samym zmęczenie, niepewność i podekscytowanie. Za oknem busa zapadł zmrok, wiedziałam jednak, że niedługo dobijemy do celu. W końcu dotarliśmy na miejsce. Jedyne co widziałam, to kontury starego zabytkowego zamku Liselund Ny Slot na wyspie Møn. Głodne i zmęczone, bo…

Hiszpania dla wielu osób jest spełnieniem marzeń. Krajem, do którego leci się na upragnione wakacje, o którym myśli się jak o raju, miejscu na gap year, romans z gorącym Hiszpanem, a może nawet na emeryturę. U mnie też tak było, wiele moich wyobrażeń na temat Hiszpanii się spełniło, inne nie, ale to inny temat, na…

Kobiety, których nie znałam Miałam trzy babcie. Być może teraz, choć brak mi pewności, nie mam już żadnej. I żadnej z nich nie znałam tak dobrze,  jak bym chciała, a niektórych wcale. To są moje wspomnienia i wyobrażenia o nich: prawdziwe, wyrywkowe, wyidealizowane, a miejscami wymyślone. Dedykuję ten wpis mojej mamie, którą chciałabym znać lepiej.…

Dzień Babci bardzo łatwa zapada w pamięć. Nie wszyscy pamiętają jednak, że zaraz po nim 22 stycznia następuje równie ważny Dzień Dziadka. Dzień, w którym pielęgnujemy pamięć o wszystkich lekcjach o życiu, dzielonych uśmiechach i łzach. Dzisiaj przedstawiamy portrety naszych dziadków. Kapitan “Żeglowanie jest koniecznością, życie nie jest.” Nie pokonały go fale, sztormy, mgły –…

Mówi się, że babcia jest trochę rodzicem, trochę nauczycielem i trochę najlepszym przyjacielem. Dla wnuków stara się zawsze mieć czas, nakarmi, ukoi. Po prostu jest… Dzisiaj, w Dzień Babci przywołujemy nasze wspomnienia, by ocalić to, co najcenniejsze. Pamięć o nich. Babcia Janka Pada śnieg. Przyleciałam do Polski na chwilę, siedzę na siódmym piętrze i wspominam.…

Najdroższa Babciu, nie zliczę tych godzin, które spędziłam na wspominaniu wspólnie spędzonego czasu. Doskonale pamiętam historie, które lubiłaś opowiadać. Nie zdawałam sobie wówczas sprawy, jak wielki wpływ będą one miały na moje późniejsze postrzeganie świata. Mimo że życie nie zawsze było usłane różami, Ty pielęgnowałaś w sercu radość i cieszyłaś się z najmniejszej drobnostki. Bardzo…

Wystarczy wcisnąć trzy klawisze: control, alt oraz delete, aby zniknęły otwarte okienka, rozpoczęte i nieskończone sprawy, zawieszone, niereagujące programy i te toksyczne, zawirusowane. Po restarcie wszystko działa sprawniej, szybciej, lepiej. Na dysku pojawia się więcej miejsca, to co niechciane idzie bez żalu w niepamięć. Ile razy można zaczynać od zera, od nowa, od początku? Zaczynamy…

Zaręczyny – jeden z najbardziej wyjątkowych dni w życiu wielu osób. Dla mnie również były one wyjątkowe i trwały… aż dwa dni! Zaręczyny po turecku składają się z dwóch ważnych ceremonii, których nie można pominąć. W tej ważnej chwili parze towarzyszy cała rodzina, bo jak to w Turcji: im nas więcej, tym weselej! Kiedyś, gdy…

Otworzyć oczy, jeszcze w półśnie, jeszcze w krainie marzeń i cudów, która umyka bardzo szybko. Ustępuje miejsca rozpychającej się łokciami rzeczywistości. A ta nadciąga jak tsunami. Przypomina, który dzień, jaka sytuacja i co dziś w planie. Trzeba wstać, na nowo wstać, dojść do łazienki, siku, twarz, soczewki. Poczłapać do kuchni i na nowo zacząć żyć.…

Zdarzyło wam się kiedyś płakać nad wałkiem do ciasta?  “Wyszedł” cały makaron, a w związku z koronawirusem siedzimy w domu jak na emigracji wewnętrznej. Raz w tygodniu zamawiamy produkty spożywcze z dostawą do domu – tzw. paczka od rolnika i mniej więcej dwa-trzy kilo mięsa, a po resztę dyrdamy do sklepu tylko, jeśli już naprawdę…

Zabiorę was do swojego świata, fascynującego oraz pełnego zagadek do rozwiązania, w którym to przede wszystkim mężczyźni wiodą prym. Jednakże kobieta wkrada się do niego pewnym krokiem oraz wysoko uniesioną głową. I ma do tego pełne prawo! Mimo iż w niektórych środowiskach wciąż może budzić niewielką sensację, zjawisko to ulega ciągłej redukcji. Witam was w…

Mogłoby się wydawać, że Turcja to koci raj. Ba, bardzo wiele osób jest o tym przekonanych. W sieci można znaleźć całe mnóstwo zdjęć “szczęśliwych” kotów, które mimo tego, że żyją na ulicach są codziennie dokarmiane, głaskane i kochane. Na dokładkę mamy wzruszające historie kotów, które mieszkają w meczetach, zakładach fryzjerskich czy przychodniach. Wrażenie to dodatkowo…

Przed tłumem. Przed przestrzenią. Przed wysokością. Przed pająkami. Przed zarazkami. Przed lataniem. Przed chorobą. Przed śmiercią. Przed opuszczeniem. Przed samotnością. Przed samym sobą. Przed odtrąceniem. Przed utratą kontroli. Przed krytyką. Przed lękiem. Może też przed tym co nieznane, niezrozumiałe, inne, odległe, naukowo nieudowodnione. A teraz do tego każdego przed dodaj słowo lęk. Lęk przed tłumem.…

Zawsze chciałam być kobieca. Gdy byłam mała, uważałam, że kobiecość to bezradność. Przebierałam się więc w zwiewne, koronkowe szaty i ćwiczyłam mdlenie z przerażenia. Wbiegała wtedy do pokoju mama i zamiast mnie cucić rosą z płatków róż, krzyczała: – Zdejmij z siebie te firanki i zawieś je z powrotem na oknie. Natychmiast! – Ale ja…

Byliśmy normalną rodziną, tzn. normalną w tej kuli patologii, w której sami się uwięziliśmy. Trafiały się wojny domowe. W święta zamiast zapachu pierników unosił się odór alkoholu, bo ojciec nienawidził Bożego Narodzenia, więc starał sobie ten czas umilać, zatruwając przy tym powietrze i nasze humory. Mama zawsze starała się za dwoje i choć nie miała…

Po pierwszym zderzeniu z greckim stylem życia pojawia się irytacja. Rozdrażnienie to dotyczy ludzi ze świata, który bezustannie za czymś goni. Ta nerwowość przybyszów spoza śródziemnomorskiego kręgu zaznacza się uszczypliwymi uwagami, że autobusy jeżdżą poza rozkładem, że sklep był zamknięty w środku dnia, że pani w banku piła kawę podczas obsługi klienta, że Grecy są…

Nie każdy przyjezdny zna doskonale język państwa, w którym przychodzi mu zamieszkać. W naszym przypadku było podobnie – niektóre z nas były przygotowane pod względem mowy tubylców lepiej, inne gorzej, ale prawie każdej zdarzyła się jakaś wpadka, zabrakło czasem słówka czy określenia. Opowiadamy dziś o językowych psikusach spłatanych nam przez życie na obczyźnie. Urządzając się…

W 2019 zawiedli mnie ludzie. Po raz pierwszy miałam ochotę się odciąć od dotychczasowego życia i znajomości. Zawiedli mnie ludzie, których znałam od dwunastu lat. Zawiodły mnie obce osoby. Rozczarowało mnie człowieczeństwo całego świata.  Z przerażeniem, rozgoryczeniem i często obrzydzeniem obserwowałam, w jakim kierunku zmierza świat i po cichu marzyłam o bezludnej wyspie. Błagałam w…

Niemal dziesięć lat temu podeszła do mnie koleżanka, by mi życzliwie doradzić. Jej słowa brzmiały mniej więcej tak: ogarnij się, zrób coś ze sobą, ludzie mówią, że wyglądasz jak babochłop i wojsko. Niechże będzie i wojsko. Cóż, kupiłam w lumpeksie spodnie moro, a do tego nosiłam darzoną niemałym sentymentem starą bluzę wojskową mojego ojca. Miałam…

Gdy byłam mała, uważałam, że moja mama wie wszystko. Byłam bardzo ciekawska i zadawałam setki pytań, nieraz przyprawiając ją o ból głowy. Zawsze miała odpowiedź. “Ty wszystko wiesz!” – wykrzyknęłam zdumiona, mając może cztery lata. Roześmiała się wtedy, mówiąc, że to nieprawda. Oprócz tego, że wszystko wiedziała, była też najpiękniejsza, co nieustannie zauważali wszyscy wokół.…

Wczoraj miałam się stawić na siódmą rano do szpitala. Nic poważnego: prosty zabieg pod narkozą, wybudzenie i do domu. Okazało się, że plany i rzeczywistość nie do końca idą w parze. Ktoś, kto wysyłał listy do pacjentów, zrobił błąd. Cztery z ośmiu kobiet miały mieć zabieg/operacje po południu, gdyż nie było na tyle lekarzy. Szczęściara…

Pierwszy raz na Islandię przeprowadziłam się zimą 1996 roku, mając wtedy zaledwie dwa lata. Poznałam wyspę, można by powiedzieć, od podszewki. Przez wiele osób, w tym blogerów, Islandia jest przedstawiona jako kraj idealny. Krystaliczny niczym lód ze słynnej zatoki lodowcowej. Ja poznałam Frón, jak nazywana jest Islandia w języku poetyckim, również z tej ciemnej strony.…

W końcu zrozumiałam, że istnieje praca, którą mogę naprawdę pokochać. Nie wierzyłam, że to może się zdarzyć. Kilka lat wcześniej męczyłam się okrutnie w zawodzie weterynarza. Wykonywałam także wiele różnych, dorywczych prac, które nie doprowadzały mnie do aż takiego udręczenia, ale też nie przynosiły radości. Nieco ponad dwa lata temu zaczęłam pracować w kuchni. I…

Czerwiec to miesiąc równości. Więc chciałam napisać o paradach, manifestacjach, pochodach, marszach. Albo chociaż o seksturystyce, bo urlop tuż, tuż. Ale. W moim życiu zawsze pojawia się jakieś „ale”, które nakazuje mi odwrócić kota ogonem. Bo czerwiec to również Dzień Ojca. Tylko, że ja nie o ojcu, ale (znowu!) o matce. I nie czas tu…

Jestem zdeklarowaną podróżoholiczką, całkowicie uzależnioną od podróży. Moja pasja zaczęła się, kiedy w wieku pięciu lat, razem z młodszym bratem, uciekłam na parę godzin z domu. Szukała nas wtedy cała rodzina, a gdy w końcu zostaliśmy odnalezieni, skończyło się na porządnym laniu. Nawet to jednak nie powstrzymało mnie od włóczenia się po okolicy, mama całe…

Kiedy próbuję zwizualizować sobie słowa “kobiecość” lub “kobieta”, widzę młot. Tak, młot, podobny do tego, którym miotał Thor. Kobiecość to moc, to burza z prawdziwego zdarzenia, kobiecość to siła i niestrudzenie oraz wielozadaniowość, a także niezależność. Często słyszę: “w pełni wartościowa kobieta, to ta która może mieć dzieci”, wtedy gotuje się we mnie krew. Kopałam…

Pamiętasz, gdy byłam mała i śniły mi się koszmary, a ty przychodziłaś do mojego łóżka, gładziłaś mnie po głowie i mówiłaś szeptem, że to tylko zły sen? Pamiętasz, gdy wyjechałyśmy razem do Kołobrzegu i codziennie chodziłyśmy na plażę karmić łabędzie? Pamiętasz, gdy odbierałaś mnie z przedszkola i w drodze powrotnej kupowałaś nam rurki z kremem?…

Dzień matki to dzień, który długo kojarzył mi się z ciepłem, radością i miłością. Z moją mamą byłyśmy sobie bardzo bliskie. Gdy wyjechałam do Belgii na stałe, miałam wyrzuty sumienia, że jestem daleko, że tego dnia mojej mamy nie uściskam. Po czym życie rzuciło mi jeszcze gorsze doświadczenia i sprawiło, że ten dzień już nie…

Zanim lata temu, jako bardzo młoda dziewczyna, opuściłam rodzinne gniazdo na dobre, wyrobiłam w sobie pewne schematy funkcjonowania, które stały się moją ostoją, moją świętością, moim kompasem w drodze, moją polisą na życie. Wiedziałam, że dopóki będę się kurczowo trzymać wszystkiego, czego nauczono mnie w domu, do czego przywykłam i w czym jestem dobra, dopóty…

Zawsze ktoś prędzej czy później wyjeżdżał, albo ja albo ta druga osoba. I znowu trzeba było szukać nowych znajomości, tracić czas na poznawanie nowych ludzi. A w sercu na zawsze pozostała wyrwa po starej przyjaźni. Tych wyrw jest coraz więcej i one się już nie zasklepiają. Skąd ją znasz? Z internetu.  Coraz częściej taką odpowiedź…

Stało się! Koronawirus fizycznie zmusił mnie do powrotu na ojczyzny łono, jednocześnie przykuwając mnie niewidzialnymi okowami do domu rodzinnego. Wraz z mężem utknęliśmy w Polsce, do której co prawda przyjeżdżam regularnie, ba, nawet trzy-cztery razy do roku, jednak zwykle są to wizyty ekspresowe. Zazwyczaj załatwiam sprawy typowo emigranckie – kosmetyczka, ginekolog, fryzjer, dentysta, a także…

Punkt dwudziesta. Zaczęło się. Wychodzimy na balkon. W niebieskim i różowym powietrzu wibrują oklaski. My też klaszczemy. Wśród aplauzu trzaskania garnkami, pokrywkami, sprzętem kuchennym, czymkolwiek byleby grało, by przecinało bezruch. Fanfary w stopklatce świata. Tym razem świat się nie zachwiał. Świat się wyłączył, jakby mu ktoś wyciągnął czarny kabelek z gniazdka, w gniazdu zamiast prądu…

Mieszkam w Chinach. Nie w Wuhanie, całe szczęście. W sumie – mieszkam dość daleko. Co nie zmienia faktu, że pod koniec stycznia nasze miasto zostało zamknięte, a teraz mamy już koniec marca. U nas właśnie następuje powolny powrót do życia, podczas gdy zaraza rozszalała się w Stanach Zjednoczonych i w Europie. Patrzę w przerażone twarze…

Eko życie w Chinach nie jest proste. Wszechobecne plastikowe reklamówki, miliony niepotrzebnych śmieci, plastik, plastik, plastik i marnotrawstwo. Nie zawalczę o to, żeby wszyscy zrozumieli, że strzelają sobie w kolano taką środowiskową krótkowzrocznością. Jednak ja sama staram się dokładać małą cegiełkę do tego, żeby było trochę lepiej. Chętnie opowiem, jak wygląda wizyta na targu, żeby…

Całkiem nagle, choć obserwując wydarzenia ostatnich tygodni, było to do przewidzenia. Ta zmiana była widoczna jeszcze zanim Boris Johnson ogłosił narodową izolację. Przez dwa tygodnie ludzie wykupywali wszystkie mrożonki, produkty długoterminowe i papier toaletowy do tego stopnia, że kiedy na obiad zaserwowałam fasolkę na ostro zapiekaną z makaronem, doprawioną tekstem, że to teraz obiad wyższej…

Po południu była marudna. Wiedziałam, że coś się kroi, bo normalnie to najpogodniejsze dziecko świata. Nie myliłam się – w nocy zaczęła wysoko gorączkować. Czopek, na drugi dzień telefon do przedszkola, że dziś nic z tego, a tuż potem – wizyta u lekarza.  Nic poważnego, syropki, ziółka, zbijanie gorączki, proszę się nie martwić. Gdy po…

Turcja, 11 lipca 2018. Scena niczym z filmu akcji. Pod jedną ze stambulskich rezydencji podjeżdza cały sztab policji wysłany przez Ali Erbaşa – szefa Dyrektoriatu ds. Religijnych (tzw. Diyanet). Po nieudolnej próbie ucieczki i krótkim oporze ochroniarzy, zostaje aresztowany znany teleewangelista nadający swój program religijny na kanale A9. W wyniku przeprowadzonej operacji na terenie całego…

Siedzę u lekarza, którego do tej pory widywałam nie częściej niż raz w roku, już po raz trzeci w ciągu paru tygodni. Wyśpiewuję całą litanię dziwnych objawów, które nie mijają jak dawniej po paru dniach, albo nawracają po paru tygodniach. Odpowiadam na szereg pytań. Wreszcie pada diagnoza: „Stres potrafi zabić człowieka, pani Joasiu. Czy miała…

Na podstawie rozmowy klubowiczek o nietypowych słowach i zwrotach, które odkryły na obczyźnie. Anna, Hiszpania Pierwszym takim słowem, które przychodzi mi na myśl, jest słowo tiquismiquis (tikismikis), które tłumaczone w kontekście jedzenia można porównać do polskiego Tadek-niejadek. Odnosić jednak może się do wielu innych dziedzin, określając osobę bardzo specyficzną, maniaka, dziwaka.  Ania, Turcja Tureckie słówko…

O Norwegii napisano już wiele – o jej przyrodzie, o jej złożach ropy i gazu, a także o jej stawianym za wzór modelu społecznym. To fakt, obecnie społeczeństwo norweskie jest znane ze swojej egalitarności, braku akceptacji dla nietolerancji i wysokiego stopnia równouprawnienia (ze względu na płeć, wyznanie, kolor skóry itp.). Jednak, jak w przypadku niemal…

Utrata. Jesteś z tym zawsze sama. Palce pustki są zimne i nieprzyjemnie drażnią napięty kark. Takie wycinki rzeczywistości nie mają sensu. Ale to jest twój bezsens. Nikt go nie zrozumie, więc piastuj go tak długo, jak tego potrzebujesz. Żeby odszedł. Gabinet numer jeden, Francja Nigdy nie była typem kobiety pragnącej macierzyństwa. Dzieci ją bardziej drażniły…

Nie ma nic nadzwyczajnego w tym, że Szkocja do której przyjechałam pracować sezonowo w 2007 roku, nie jest już tym samym krajem w roku 2020. Zmiany są nieuniknione: te na lepsze, na gorsze i na inne. Tak przyjemnie przeliczało się funty szterlingi na złotówki po kursie 1 do prawie 6 te kilkanaście lat temu. Choć…

Kiedy siedząca obok kobieta o pięknych brązowych oczach zagadała do mnie, trochę się zdziwiłam. Ja nie mogłam się skupić na niczym, prócz koszmarnej turbulencji, a ona z uśmiechem na twarzy zapytała mnie, czy lecę do jej kraju jako turysta, czy w związku z pracą. Po dziesięciu minutach mojej ekscytacji nadchodzącą podróżą (a to właśnie rozmowy…

Niedawno redakcja pewnego pisma poprosiła mnie o napisanie krótkiej recenzji książki o szeroko pojętej tematyce żydowskich losów w czasie II wojny światowej. Na początku uznałam tę propozycję za kuszącą, ba, nawet bardzo interesującą, ponieważ książkę posiadam i zdążyłam ją już nawet w całości przeczytać. Kiedy otrzymałam jednak szczegóły techniczne oraz tzw. „koncepcję redakcji” co do…

Ona. Delikatnie musnęła go dłonią po jego dłoni. Ciemnej i szorstkiej. Z kciukiem przerwanym w połowie, jakby go kiedyś przeciął, krojąc rano czerstwy chleb lub obierając fioletowe z zimna i twarde jak kamień ziemniaki, by nakarmić głodne i zwinięte jeszcze w nocny kłębek dzieci, którym znów śniła się długa i kręta droga do szkoły. Po…

Od dziesięciu dni nie wyszłam z domu, choć jest piękna pogoda, a ja jestem zdrowa.
Wytłumaczeniem jest jedno słowo – a raczej to, co się pod nim kryje. Koronawirus.

Zapraszamy serdecznie do przeczytania drugiej części naszych opowieści o babciach i dziadkach. We wspomnieniach jawią się oni jako istoty ze świata, który już dawno zniknął. Historie o nich budzą melancholię za sielskim dzieciństwem, smacznym kompotem czy ciekawymi opowieściami. A co Wam przychodzi do głowy, kiedy myślicie o waszych babciach i dziadkach? Wiola, Ontario, Kanada, https://wiosway.wordpress.com/ …

Jak co roku 21 i 22 stycznia obchodzimy Dzień Babci i Dzień Dziadka. Z tej okazji przygotowałyśmy dla Was wspomnienia o naszych babciach i dziadkach. Przedstawiamy z wielką przyjemnością czasem nostalgiczne, czasem smutne, a nierzadko śmieszne historie naszych Klubowiczek, rozsianych dzisiaj po całym świecie. A może Wy również macie jakieś ciekawe opowieści, którymi chcielibyście się…

Postanowienie noworoczne z wyższej półki: być szczęśliwą, czyli szczepienie obowiązkowe 2020 – zastrzyk pozytywnej energii . Obraz otaczającej nas rzeczywistości każdy w większym bądź mniejszym stopniu posiada. Wizje te są różne: od optymistycznych, przez realne, do pesymistycznych. Pytanie brzmi: co zrobić właśnie tu i teraz, w tej a nie innej rzeczywistości, aby móc poczuć się człowiekiem…

Pewnego popołudnia wracałam do domu wcześniej niż zwykle. Nie czułam się wtedy zbyt dobrze, no ale lodówka się sama nie zapełni. Wstąpiłam więc do sklepu, tego co zawsze. Wzięłam koszyk i zaczęłam wrzucać do niego pierwsze produkty. Nagle poczułam okropny smród. Zanim zorientowałam się, skąd pochodzi, usłyszałam: „Siostro, daj kilka lir. Allah na ciebie patrzy…”.…

Przy porannej kawie wchodzę na Facebooka i sprawdzam, co w trawie piszczy u moich polskich znajomych, klikam przycisk lubię i zostawiam komentarze pod ich zdjęciami i informacjami o ważnych wydarzeniach z ich życia. Kiedy mój syn robi coś po raz pierwszy, szybko łapię za telefon, żeby zrobić zdjęcie albo nagrać krótki filmik i wysłać do…

Ślub katolicki i prawosławny, czyli moich greckich ślubów ciąg dalszy Pół roku po ślubie cywilnym (o którym możecie przeczytać w części pierwszej), ku uciesze naszych bliskich, przyszła pora na ślub kościelny i weselicho. Mimo naszych usilnych starań księża nie doszli do porozumienia, żeby uroczystość mogła odbyć się za jednym razem, nie chcieli pisać listów do…

Jakiś czas temu wpadł mi w uszy monolog dziewięciolatki bawiącej się lalką Barbie. Dziewczynka wymyślała różne scenki, ustawiała mebelki, coś tam sobie opowiadała, i nagle słyszę „…a teraz Barbie będzie sobie robić tatuaże, a potem musi mieć operację plastyczną piersi”. Osłupiałam. Skąd u dziecka takie pomysły?  No właśnie, skąd? Żyjemy w czasach, w których dla…

Siedzę nisko na wąskiej powierzchni krawężnika i patrzę na świat. Szwajcarskie szczyty toną we mgle, przede mną lazur wody, wokół mnie tłumy, pachną słodkie gofry. Widzę pomnik poety. W kamieniu wyryte litery i cyfry. Urodził się, zmarł. Zastygły grymas zatroskanej twarzy, elegancki surdut. Pod stopami cokołu rabatki pełne kwiatów. Ciekawi mnie, który z przechodniów rozsmakowanych…

Klimat tutaj znacznie bardziej mi służy! – tryskając entuzjazmem początkującego emigranta, kiedy to dwanaście lat temu po raz pierwszy zawitałam do Glasgow, wielokrotnie wypowiadałam to zdanie. Bez żalu zostawiałam za sobą gorące polskie lata z nocami tak dusznymi, że nie dało się oddychać, a co dopiero zmrużyć oka. Pamiętam sypianie pod pustą poszewką – bo…

Wsiadam do auta i jadę. Mijam znane mi drogi, tak bliskie, a jednak tak obce. Docieram do pracy. Przełączam się na język niemiecki i zakładam swój pancerz. Jestem małomówna i zamknięta w sobie. Pracuję. I odliczam godziny do powrotu do domu.  A przecież mam szczęście, pracuję w swoim zawodzie. Lubię moją pracę. Cieszy mnie czas…

Wszystkie duże zmiany zaczynają się od nowej fryzury. Spoglądałam na świeżo ścięte kosmyki rozsypane po umywalce. Muszę być ostrożna, by jej znowu nie zapchać. To zdanie o zmianie wyglądu pojawiło się w mojej głowie, poprzedzając kalejdoskop nieprzyjemnych wspomnień. Myślałam, że już nie boli, że wybaczyłam i zapomniałam. Związek z psychopatą tnie głębokie rany, nic w…

Z domu pogrzebowego tego dnia wyjeżdżały dwa kondukty pogrzebowe. Gęste chmury co chwilę to przykrywały, to odkrywały październikowe słońce, uchylając miejscami błękit nieba. Pierwszy orszak wyjeżdżał długo, lśniący biały cadillac z elegancką trumną w środku prowadził za sobą majestatyczny sznur samochodów. Dopiero później przyszedł czas na drugi „orszak”. Przez tylną szybę dużo starszego cadillaca widać…

Emigracja to nie tylko zmiana adresu zameldowania, przyswojenie rzędu nowych zwyczajów i tradycji. Poza niespodziankami kulinarnymi czy różnicami religijnymi, największe wyzwanie, z którym przychodzi zmagać się od samego początku emigracji, stanowi język obcy. Niektórzy mają to szczęście, że przenoszą się do kraju, którego język w mniejszym lub większym stopniu już opanowali, zatem pozostaje im szlifowanie…

– Ile? – skrzywiła się agentka nieruchomości. Nie powiedziała tego głośno, ale wyraz twarzy zdradził wszystko. – Tyle wynosi mój dodatek mieszkaniowy od firmy, a nie chcę dokładać więcej z własnej kieszeni – wyjaśniłam.  Zamierzałam wynająć mieszkanie w jednym z najdroższych miast świata. W dodatku robiłam to z odległości prawie 7 tys. kilometrów. Nie widząc…

Wychowując dzieci poza granicami Polski, często stajemy przed problemem wyboru języka, w którym będziemy się do nich zwracać, czy po polsku, czy w języku otoczenia, a może w języku partnera. Decyzja jest nieco łatwiejsza, gdy oboje rodzice są Polakami lub gdy sami nie czują się pewnie w języku otoczenia. Jednak co zrobić, gdy mieszkamy w…

Jest 15:00 w czwartek. Idę ulicą i patrzę na betonowy krawężnik i betonowe bloki, przed którymi stoją jakieś stare, wyrzucone pewnie jeszcze w zimie, meble. Cholernie pusto na ulicach. Wszyscy pracują. Ja nie. Dziś jest dla mnie stan wyjątkowy. W podwójnym tego słowa znaczeniu. Muszę iść do lekarza. Chcę sprawdzić, czy WSZYSTKO wyszło. Czy muszę…

Moje podróżowanie zaczęło się od fascynacji egzotyką. Przyciągało mnie wszystko co inne, kolorowe, dziwaczne. Poszukiwałam niecodziennych dla europejskiego oka widoków, ale też (a może przede wszystkim) innych ludzi – tajemniczych “lokalsów”, którzy będą niczym dzicy z książek Cejrowskiego i Fiedlera. Pierwsze wyjazdy do Meksyku, Peru czy Egiptu to było zachłyśnięcie się obcymi kulturami, a im…

Nie mam w domu telewizji. To znaczy, mam telewizor, który służy mi do grania w gry wideo i oglądania filmów na Netflixie. Nie mam za to wykupionego pakietu telewizyjnego, a tym bardziej nie mam polskich kanałów, które mogłyby mnie politycznie sformatować. Raz w tygodniu wchodzę na kilka polskich stron internetowych, aby dowiedzieć się, co nowego…

W poniedziałek, 30 września 2019 r., świętowałam Nowy Rok*. No powiedzmy, że świętowałam, ponieważ musiałam również być w pracy oraz załatwić kilka istotnych spraw. Psychicznie jednak byłam w wesołym, noworocznym nastroju i czytając Jüdische Allgemeine** w pociągu, w drodze do domu, obmyślałam jak pięknie będę obchodzić rozpoczęcie 5780 roku. Gazeta ukazała się oczywiście w specjalnym…

Nigdy nie marzyłam o zamieszkaniu w Wietnamie. Tak naprawdę przed wyjazdem nie wiedziałam o tym kraju prawie nic. Moje skojarzenia ograniczały się do wojny, stożkowych kapeluszy i zupy pho. Jak więc Hanoi stało się moim drugim domem? Podróż, która zmieniła wszystko Będąc na trzecim roku studiów, czułam, że potrzebuję zrobić sobie przerwę. Od rutyny, brzydkiej…

Po raz kolejny w tym tygodniu wylądowałam w mojej bezpiecznej bańce, gdzie mogę się otwarcie wypłakać, potupać nogami i wykrzyczeć głośne f***k!!! w mokry jeszcze od ostatniej kąpieli ręcznik. Siedzę bezwładnie na toalecie, a gorzkie łzy rozpaczy ciekną mi po rozpalonych ze złości policzkach. Kątem oka zerkam na roztrzaskany o kafelki podłogowe telefon. Mój najlepszy…

Zabieram córeczkę na trzymiesięczne wakacje do Polski. Całe szczęście mam dokąd – ukochani „babciowie” (Bo niby dlaczego „dziadkowie”? Moje dziecko tworzy bardzo logiczne nowe polskie sformułowania!), pies, koty, ogród i „cała wieś”, która mi wychowa dziecko. Przygotowania do wyjazdu zaczęły się tak naprawdę już podczas naszych poprzednich wakacji. Skrzętnie notowałam, komu się co spodobało, komu…

Szwajcarki w złotych klatkach domu i Polki w klatkach oczekiwań społecznych… …czyli komu jest w życiu łatwiej. Żyją w pięknym, bogatym kraju, w którym od wielu wieków nie było wojny. Ich dzieci uczą się w dobrych, państwowych szkołach i nawet jeśli nie są orłami, przeczołgane przez szwajcarski system szkolenia zawodowego i praktyk zdobędą w przyszłości…

Nagano. Surowy górski wiatr smaga moją twarz jakby nie podobało mu się to, że jest tak bezczelnie rozpieszczona tajskim słońcem. Kulę się w sobie z zimna. Po ośmiu miesiącach w tropikach zapomniałam już jakie potrafi być bezwzględne.  – Może masz ochotę na sento? – pyta Aoi, poznana przez Internet Japonka, która zgodziła się pokazać mi…

… wygląda wszędzie tak samo czy też inaczej? Czy są jakieś „widełki”, które wyznaczają jej początek? Czy starość radzi sobie sama czy jest zaopiekowana? Czy koegzystuje ze społeczeństwem czy zepchnięta jest na margines?  Podglądam ją w Belgii i podglądam w Polsce. Podróżując, zauważam i mijam ją w innych krajach. Niektórym z nią do twarzy, niektórym nie.…

Tekst ten powstał po dwóch latach od mojej przeprowadzki do Azji, po pół roku spędzonym w Tajlandii i półtora roku w Wietnamie. Odczucia dotyczące tych krajów i zmiany zachodzące w moim podejściu do otaczającego świata mocno się zazębiają. Przenosiny z Niemiec do szalonej Azji Południowo-Wschodniej nieźle mi zakręciły w głowie. I stopniowo wywróciły wszystko w…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Kto widział film “Moje wielkie greckie wesele”, ten być może uważa, że to dobra komedia. Natomiast moim zdaniem, produkcja ta powinna zawierać na początku informację: “film dokumentalny, oparty na autentycznych wydarzeniach”. Tak, tak. Mam męża Greka, więc wiem co nie co na ten temat. Powiem więcej: wyszłam za mąż trzy razy… Nie, nigdy…

Jeszcze dwa lata temu wysłałabym Ci kartkę z życzeniami, napisała sms-a. Nie dziś. Od półtora roku Cię nie ma. Odszedłeś tak nagle, zostawiając po sobie pusty fotel, niedokańczane sprawy, nieprzeprowadzone rozmowy, pustkę w tak wielu sercach. Gdy czasami wracam myślami do tamtego styczniowego popołudnia, ciągle jeszcze czuję ten ścisk w żołądku, niedowierzanie i nadzieję, że…

Do Tajlandii wyjechałam cztery lata temu. Trafiłam tam wprost po stażu w Niemczech, gdzie do dyspozycji miałam najnowocześniejszy sprzęt i pieniądze nie grały wielkiej roli. W Sangkhlaburi było zupełnie odwrotnie. Miałam jednak poczucie, że robię coś ważnego. Zostałam jedynym weterynarzem w promieniu 220 kilometrów, a zarazem managerem, choć tego nie było w planach. Poza maleńką…

Niedziela, godz. 7:00 rano. Całe miasteczko Kuşadası jeszcze śpi. A po cóż ma się budzić? Do pracy nikt nie goni, do szkoły nie wzywają. Tylko fale w porcie nerwowo spoglądają. A wraz z nimi ja. Widzę ogromny statek, przed którym grupka turystów cierpliwie czeka na kontrolę paszportową. Po chwili wychodzi on. Ten, którego nie widziałam…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Z emigracją rozprawiłam się już na większość możliwych sposobów, niewiele mam jej do powiedzenia. Ani nawet sobie czy wam. Mój staż emigracyjny nieuchronnie zbliża się do dziesięciu lat. To poza granicami Polski wkroczyłam w dorosłe życie, odkryłam siebie, zrozumiałam swój potencjał i możliwości. Podsumowując: to tutaj życie, choć nadal zbyt często pod szarym…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Weszłam tam około piątej nad ranem. W niewielkiej poczekalni było ich około dziesięciu. Część stała, część nerwowo chodziła z miejsca na miejsce, a część, widać było, bardzo zmęczona siedziała na ziemi pod ścianą. Za automatycznymi drzwiami siedziała kobieta ochroniarz, która pilnowała, aby nikt niepowołany nie wszedł dalej i jednocześnie starała się uspokajać tych…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Trudno uwierzyć, że w ciągu zaledwie kilku tygodni nasze biologiczne dzieci straciły dziadków i ciocie, osoby, które przez wiele lat kochały je i spędzały z nimi czas, a także podziwiały nas jako rodziców i nauczycieli naszych dzieci. Kto by pomyślał, że przyjęcie do naszej czteroosobowej rodziny cudownej trzyletniej dziewczynki wywróci nasze życie do…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Karolina, powiedz nam gdzie się lepiej żyje? W Polsce czy w Grecji? Gdzie Ci się bardziej podoba? Który kraj kochasz bardziej? To takie pytania – podpuchy dnia codziennego, zadawane przez grecką teściową, wścibskich sąsiadów, sezonowych turystów, rodaków – Polaków. Szanowni Państwo, co to znaczy lepiej? Żyje się wszędzie tak samo. Żyje się tak,…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Napisałam tekst. Miałam nawet tytuł, wstęp i zakończenie. Pełna powaga, bo i temat ważki. Dziecko. Chciałam nawet napisać, że „dzieci i ryby głosu nie mają”, a potem spuentować słowem „nonsens”. Ale życie lubi być przewrotne i siedzę już 5. godzinę na SOR ze starszym synem. Czekamy na kontynuację badań, także nie jest źle.…

Mam sześć lat. W przedszkolu, do którego chodzę, trwają przygotowania do zbliżającego się Dnia Matki. Panie przedszkolanki krzątają się jak w ulu, dzieciaki szykują laurki i kwiaty z bibuły, trwają próby do przedstawienia dla mam. Ściskam mocno kredkę i koloruję wielkie serce na zaproszeniu, kiedy podchodzi do mnie jedna z pań i patrząc na mnie…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Tak mi się życie ułożyło, że z trójcy: córka, matka, babcia, jestem dziś i córką, i matką. Mieszkamy daleko od siebie, dzieli nas kilkaset kilometrów. Mam z nimi obiema bardzo trudne relacje. Umiejętność łamania schematów to zarazem moja słabość jak i siła. To dzięki „trudnemu charakterowi” udało mi się iść zupełnie nową drogą, nie…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Cofnąć czas. A może kupić czas? Gdyby ktoś dziś powiedział, że spełni jedno moje życzenie, na pewno dotyczyłoby ono czasu. Czasu spędzonego z nią. Tych ulotnych chwil. Momentów ważnych i tych mało istotnych. Minut spędzonych razem. Spacerów. Rozmów przez telefon. Nie zdążyłam zapytać jej, jaki był sekretny składnik piernika, który sprawiał, że był…

Kiedy przyjechałam na pierwsze stypendium do Chin, wszystko było dla mnie przygodą. Starałam się podejść do kraju, ludzi i zwyczaju fachowo – jestem kulturoznawczynią dalekowschodnią, więc powinnam do tematu podchodzić bez uprzedzeń, z obiektywizmem badacza i tak dalej. I podchodziłam! Różne dziwactwa starałam się akceptować, zakładając – nie zawsze słusznie – że to po prostu…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Wyspy Zielonego Przylądka. Muszę przyznać, że nadal, mimo że są moim drugim domem od prawie ośmiu lat, nazwa tego miejsca, zwłaszcza w języku polskim, brzmi dla mnie magicznie. Tak jak nadal magiczny w pewnym sensie jest splot wydarzeń, który sprawił, że w 2011 roku po raz pierwszy przyjechałam na położony na Oceanie Atlantyckim…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Życie na dwa kraje oznacza podwójną ilość umiejętności życiowych, czyli pół żartem, pół serio o tym jak życie na emigracji rozwija i co dokładnie rozwija. Zrobiłam w życiu więcej pierogów i gołąbków niż moje rówieśniczki. I nie, nie dlatego, że je uwielbiam. Dlatego, że mieszkam na emigracji. Znam więcej danych statystycznych o swoim…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Kac Utkwiła mi banalnie Polska gdzieś między: tak bardzo cię kocham i tak bardzo mnie rozczarowałaś. Nie przechodzi mi przez gardło jak dawniej. Z lekkością, radośnie, zuchwale mówiłam w Hiszpanii. Mówiłam głośno i wyraźnie: Jestem z Polski! Tak, jestem Polką. Tęsknię do Polski. Chcę tam wrócić. Chcę tam być. A oni pytali skąd…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Jest taki serial telewizyjny o pani detektyw, pamiętającej każdy szczegół z miejsca zbrodni**. Jej geniusz sięga tak daleko, że potrafi nawet podać tytuły książek na półkach w salonie, gdzie zamordowano ofiarę. Dzięki tym niezwykłym cechom, piękna (a jakże by inaczej!) i inteligentna kobieta łapie groźnych przestępców. Mogłabym się pokusić o stwierdzenie, że mam…

Pamiętam, gdy byłam małą dziewczynką i razem ze starszym bratem siedzieliśmy na dywanie, gapiąc się z rozdziawionymi ustami w ekran, pierwszego zresztą w naszym życiu, kolorowego telewizora. Blond czupryna w stylu czeski metal, niebieskie oczy, lśniąco białe zęby, skórzana kurtka i wytarte dżinsy… aaahhh!!! Napatrzeć się na tego przystojniaka nie mogłam! I te cuda, które…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Mam dzisiaj przemożną ochotę zaśpiewać za Elektrycznymi Gitarami: „Byłem w Ryjo, byłem w Bajo miałem bilet na Hawajo byłem na wsi, byłem w mieście byłem nawet w Budapeszcie… wszystko ch****…., no ja wam mówię, wszystko ch**** ….” Prostackie i niecenzuralne, wiem. Ale właśnie to ciśnie mi się na usta. Po wielu latach podejmowania…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Męski przywilej Mój pierwszy dzień w Hanoi, stolicy Wietnamu. Po kilku godzinach chodzenia po zatłoczonym, głośnym mieście wraz ze znajomą postanawiamy zrobić sobie przerwę. Chcemy spróbować lokalnego piwa, ponoć najtańszego na świecie. Pubów na starym mieście nie brakuje. Wszystkie łączy to, że tętnią życiem oraz to, że… nie ma w nich kobiet. Musimy…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Mówili, że nie będę pamiętać lat, kiedy mnie tu nie było. Że szybko przypomni mi się, dlaczego wyjechałam z kraju. Że tam wszyscy tylko narzekają. Że nie da się żyć. Że Polska to ciemnogród. A drogo jak cholera. Kto to widział płatne toalety. Obsługa klienta dalej jak za komuny. Wszyscy tylko czekają na…

Chyba najmocniej poczułam to w Indonezji. Kraju, który jak żaden inny mnie zaskoczył i wywołał całą gamę uczuć. Kraju, który (poza Bali i innymi utartymi szlakami) oferuje przyjezdnym dość spartańskie warunki. Za to przeżycia – bezcenne (za wszystko inne nie zapłacisz raczej kartą – ani Mastercard, ani żadną inną). Właśnie tam, leżąc na cienkim i…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Wiosna w Grecji jest moim zdaniem najpiękniejszą porą roku. Kwitną i pachną migdałowce, drzewa pomarańczowe i cytrynowe, ptaki świergoczą, a gospodynie domowe zwijają dywany, symbolizujące zimę. Przez sześć ciepłych miesięcy nie używa się wykładzin i dywanów, chowa się je razem z parasolami, swetrami i elektrycznymi grzejnikami. Jeszcze nie jest gorąco, ale jest już…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Plecak już spakowany. A nawet dwa. Ten duży, który zawsze przytłacza mnie swoim ciężarem z siłą młota pneumatycznego i ten mniejszy, który pomimo swojego mniej konkurencyjnego rozmiaru, dźwiga wszystko, co najpotrzebniejsze w moim życiu. Bez niego każda podróż byłaby istną udręką. To on, pomimo uciskających w ramiona pasków, dodaje mi skrzydeł i głośno…

[cmsmasters_row data_color=”default” data_bot_style=”default” data_top_style=”default” data_width=”boxed”][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Wydawałoby się, że w dzisiejszych czasach nic już nie może zdziwić, zszokować bądź poruszyć znudzonej opinii publicznej. Przecież widzieliśmy już tak naprawdę wszystko. Mimo przesytu osobliwymi i często perwersyjnymi obrazami, jakimi codziennie atakują nas media, to właśnie skandale wciąż najlepiej się sprzedają. Każdy podrzędny artysta z bożej łaski, romantyczny…

Nie przyznawałam się wcześniej do moich emocji. Ponieważ spotkałam się ze sporą dozą powątpiewania co do słuszności mojej decyzji, to musiałam robić dobrą minę do złej gry. Otóż sama nie byłam pewna, czy postępuję dobrze. Już w samolocie byłam srodze przerażona. Nawet nie zaciekawiona, nie poddenerwowana. Kumulacja sprzecznych emocji rozsadzała mi łeb. Nie boję się…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Nadarzyła się okazja pracy w zawodzie, który wymyśliłam sobie w ósmej klasie podstawówki. I do którego konsekwentnie dążyłam do momentu, aż miłość przewróciła mi w głowie, a życie rzuciło pod nogi parę kłód, niektóre pokaźnych rozmiarów. Mama mówi: “Spróbuj!”, przyjaciółka: “Nie zastanawiaj się”. Nawet mąż, nieświadomy chyba w co się pakuje, zachęca do…

Zdarza się, że pomimo najszczerszych chęci z obu stron, przyjaźnie zawierane na emigracji pozostają powierzchowne albo zatrzymują się na etapie dobrego koleżeństwa. Jakie problemy mogą stanąć na przeszkodzie w pogłębianiu znajomości z obcokrajowcami, opowiadają Barbara, Ilona, Marta, Sadeem i Hanka. *** Barbara / Benin / Edu Afryka  Zazdrość po benińsku Każdy w Beninie stwierdzi, że…

To takie kuszące, zacząć życie od nowa. Wyjechać, zostawić za sobą wszystkie problemy, niedokończone sprawy, konflikty bez rozwiązania. Nowe miejsce i ludzie, którzy nic o mnie nie wiedzą, wreszcie poczuć prawdziwą wolność. Wyzwolić się od dawnych decyzji, z których nie jestem zbyt zadowolona, od historii, o których wolałabym nie pamiętać, od przeszłości, która jakoś zawsze…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Godzina 9:00 rano. Słychać dzwonek do drzwi. Wchodzi Yadira, dziewczyna która pomaga mi w domu. Ona, tak jak i wiele innych dziewczyn z biednego i raczej niebezpiecznego południa Bogoty, przez dwie godziny będzie jechała busikiem przez zakorkowane ulice do pracy w domu bogatych Kolumbijczyków na północy miasta. Tyle samo czasu zajmie jej droga…

Na początku był strach. „Ciąża jest zagrożona, proszę leżeć i się nie ruszać. Za niski poziom progesteronu, możliwe poronienie. Następny proszę!”. Nie, to przecież nie początek. Początek zawsze jest piękny: to, co miało przyjść, a nie przyszło, radosne oczekiwanie, dwie kreski na teście… Dla mnie to radość, bo tym razem staraliśmy się tylko rok czy…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Patrzę na nią, kiedy staje przed drzwiami żłobka. W środku czeka sala pełna obcych ludzi, małych i dużych, o różnych rysach twarzy, mówiących w nieznanym jej języku. Szklą jej się oczy, a mnie pęka serce. Ściska ulubiony kocyk, puszcza moją dłoń i rusza przed siebie, dodając sobie odwagi mieszanką okrzyku i westchnienia. Kiedy…

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text] Przez czarną jak czador zasłonę na wystawie nie widać zupełnie nic. Stara jak Persepolis cukiernia od wielu lat wydaje się być zamknięta na cztery spusty. Być może zdarzyło ci się tęsknie spoglądać w jej stronę, ale żeby zapukać, wejść, a nie daj Allahu rozgościć się? O nie, co to, to nie! Tam straszy.…

Według słowników “inspirować” znaczy nakłaniać, dawać natchnienie, zachęcać, kierować. Może też znaczyć tyle, co dawać kopa, nacisnąć guzik “działać” czy sprawić, że nagle, lub całkiem powoli, po kropelce, zaczynamy robić coś nowego, coś innego niż dotychczas, zaczynamy robić to z entuzjazmem, zaczynamy przywoływać do życia coś, czego wcześniej nie było. Wszystko to po to, żeby,…